Die jas is van iemand anders
Iedereen probeert ongeveer te doen wat de meeste mensen lijken te doen.
Categorie: Forenzen
Datum: 23 januari 2024
Op het perron zie ik vaak hetzelfde groepje van drie jonge vrouwen staan. Ze zijn collega’s van elkaar, maak ik op uit hun gesprekken. Iedere keer dat ik ze opmerk, lijken ze in dezelfde kledingstijl naar hun werk te gaan. Dan zijn ze allemaal in het blauw, of dragen ze allemaal strakke jeans, of hebben ze juist alle drie iets zwarts of grijs aan, lang en loshangend.
Ik probeer te achterhalen of ze dat onderling zo hebben afgesproken, maar geen van hen zegt er hardop iets over. Misschien hebben ze daar een appgroep voor. Of doen ze het onbewust. Gewoon. Zelf zou ik ook niet teveel moeten nadenken over wat ik aantrek. In mijn arbeidscontract staat er immers niets over voorgeschreven. Ik probeer ongeveer te doen wat de meeste mensen lijken te doen. Misschien doet iedereen dat wel.
In de treincoupé zitten tegenover mij een zwarte man in een colbert en een wit meisje in een lange waxjas. Allebei dragen ze een spijkerbroek met een gat in de knie.
Bij het uitstappen blijft aan het eind van de coupé een grauwe jas aan het haakje naast het raam hangen, leeg. Dit traject is kort, dus het zou goed kunnen dat de jas sinds de start van de dienstregeling al een paar keer heen en weer is gereisd. Telkens weer omringd door andere mensen, die er allemaal van uitgaan dat die jas van degene naast hen is.
Voor het station fietsen twee mannen van middelbare leeftijd langs, in non-descripte pakken. Eentje heeft een grote schoudertas in camouflageprint om, bij de ander piepen knalroze sokken onder de broekspijpen vandaan. Bij het zebrapad wacht een boomlange vent met in zijn grote, grove handen een kleine rode paraplu met bloemetjes.
Op de terugweg staat er een meisje naast me in het gangpad, met haar rug naar mij gekeerd. Ze houdt zich met één hand vast aan een bagagerek, in de andere heeft ze haar telefoon. Ze draagt een wollen trui met een traditioneel Scandinavisch patroon, maar dan met glitters. En er zitten allemaal kleine rode krasjes op de huid van haar nek, onder haar opgestoken haren.
Die krasjes heb ik ook. Bij mezelf kan ik ze niet zien, maar vanochtend voelde ik ze in mijn nek, toen ik onder de douche stond.